درمان خط اول در ترک سیگار وارنیکلین، بوپروپیون و چهار جایگزین نیکوتین (یعنی چهار دارو با ترکیب نیکوتین) هستند. داروهای خط دوم عبارتند از: کلونیدین و نورتریپ تیلن. وارنیکلین چون به شکل تولید داخل و وارداتی در دسترس است.
داروی بوپروپیون برای ترک سیگار
یک ضد افسردگی تک حلقه ای با مکانیسم اثر ویژه از طریق مهار بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین اثر می کند در نتیجه پروفایل عوارض جانبی کاملاً متفاوت از سایر ضد افسردگی ها دارد.
ویژگی های داروی بوپروپیون برای ترک سیگار
اختلال جنسی کمتر
فقدان تسکین (خواب آوری)
فقدان افزایش وزن
فقدان سندروم ترک در قطع دارو
تنها داروی تأیید شده به وسیله FDA برای افسردگی فصلی
عوارض مصرف داروی بوپروپیون برای ترک سیگار
هیپوتاسیون ارتواستاتیک
عوارض آنتی کولینرژیک
افزایش وزن
گیجی ضمن مصرف دارو و افت فشار خون، دیده نمی شود
موارد مصرف بوپروپیون
میل جنسی کم کار
افسردگی فصلی
اختلال خلقی دوقطبی
جایگزین در اختلال جنسی
افسردگی اساسی
ترک سیگار سم زدایی نیکوتین
شایع ترین عوارض بوپروپیون
سردرد
لرزش
خشکی دهان
تهوع
نیز بی قراری، تهیج، تحریک پذیری ممکن است دیده شود
برای بیماران با اضطراب شدید، اختلال هراس، استفاده از بوپروپیون توصیه نمی شود. بوپروپیون ممکن است سبب پیدایش علائم پسیکوتیک نظیر هذیان، توهم و کاتاتونیا و دلیریوم شود. خطر تشنج زایی با دوز های ۳۰۰ میلی گرم و کمتر ۵ در هزار است که بیشتر از سایر ضد افسردگی ها نیست. در درمان ترک سیگار مصرف همزمان بوپروپیون و جایگزین های نیکوتین نتیجه بهتری می دهد.
ملاحظات ویژه در ترک سیگار
اگر تاریخچه ای از افسردگی یا بالا رفتن وزن وجود دارد، بوپروپیون را پیشنهاد کنید. بانوان باردار سیگاری باید به ترک بدون دارو تشویق شوند.
موارد منع مصرف بوپروپیون در ترک سیگار
سابقه تشنج یا اختلال خوردن، مصرف همزمان سایر اشکال بوپروپیون، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (دسته‌ای از داروهای ضد افسردگی).
جایگزین های نیکوتین در ترک سیگار
آدامس نیکوتین
اسپری نیکوتین
برچسب پوستی
نیکوتین استنشاقی
آدامس نیکوتین( بدون نسخه) در ترک سیگار
به شکل دوز های ۲ و ۴ میلی گرمی تولید می شود. برای افرادی که زیر ۲۵ نخ در روز سیگار می‌کشند نوع ۲ میلی گرمی و برای افرادی که بیش از بیست و پنج نخ سیگار می کشند نوع ۴ میلی گرمی توصیه می شود. طول مدت درمان ۱۲ هفته حداکثر ۲۴ قطعه در روز قابل مصرف است. آدامس باید نسبت به بیمار تنظیم شود.
عوارض شایع آدامس نیکوتین
خفیف و گذرا بوده شامل درد دهان سکسکه و درد فک.
نیکوتین استنشاقی در ترک سیگار
نیکوتین استنشاقی (فقط با نسخه) یک دوز شامل یک پاف ماده استنشاقی است. هر کارتریج در هر استنشاق ۴ میلی گرم نیکوتین و در کل محتوی۸۰ استنشاق است. دوز توصیه شده ۶-۱۶ استنشاق در روز حداکثر مدت، ۶ ماه است. بهترین نتیجه با پاف های مکرر حاصل می شود. در سه ماه آخر مصرف باید به تدریج کاسته شده آن گاه قطع شود.
اسپری بینی نیکوتین در ترک سیگار
اسپری بینی نیکوتین( فقط با نسخه) یک دوز اسپری بینی حاوی نیم میلی گرم نیکوتین منقسم به هر سوراخ بینی است. دوز شروع باید یک تا دو دوز در ساعت باشد که بر حسب نیاز در فرونشانی علائم افزایش می یابد. حداقل دوز زمانی توصیه شده ۸ دوز در روز و حداکثر ۴۰ دوز در روز است. درمان باید ۳ تا ۶ ماه ادامه یابد. اغلب مصرف کنندگان تحریک متوسط تا شدید بینی را در دو روز اول مصرف گزارش کرده‌اند که تا چند هفته ادامه یافته است. دیگر عوارض شایع شامل احتقان بینی و تغییرات گذرا در بو و مزه است.
برچسب پوستی در ترک سیگار
برچسب پوستی (با و بدون نسخه) دوز باید نسبت به بیمار بر اساس شدت وابستگی تنظیم شود. برچسب باید بعد از بیداری در صبح روز پرهیز مورد استفاده قرار گیرد. دوز توصیه شده در انواع بدون نسخه معمولاً ۸ هفته است. گاهی بعد از ۴ هفته دوز به تدریج کاهش داده می شود. برچسب‌های ۱۶ و ۲۴ ساعت اثربخشی برابر دارند. قریب به نیمی از مصرف‌کنندگان بر چسب های پوستی، یک واکنش پوستی موضعی خواهند داشت که اغلب خفیف است اما ممکن است در طول درمان شدت یابد. عارضه شایع دیگر بی خوابی است.