معتادان بی نام شامل گروههای خودیاری هستند که در تمام دنیا فعالند. سابقه این گروهها به الکلی های بی نام برمیگردد که از سال ۱۹۳۵ کار خود را آغاز کردهاند و در کار خویش بسیار موفق بوده اند. این گروه ها کار درمانی انجام نمیدهند بلکه برای حمایت در مرحله پرهیز و تداوم پرهیز در روند بازتوانی فعالیت میکنند.
معتادان گمنام چه کسانی هستند
معتادان گمنام زنان و مردانی هستند که می خواهند تجارب خویش را با تازه واردین در میان بگذارند و به آن ها امید بدهند و مسائل مشترکشان را حل کنند. تنها شرط عضویت آرزو به قطع مصرف مواد مخدر است.
اهداف گروه معتادان گمنام
آن ها به هیچ حزب و گروه و جمعیتی وابسته نیستند. هدف آن ها پرهیز و کمک به معتادان در ترک اعتیاد و جلوگیری از عود اعتیاد است. این تشکل های غیردولتی در سال های اخیر در ایران نیز شکل گرفته و رو به گسترش است و شاید تنها نقطه امید در مبارزه با اعتیاد همین تشکلهای مردم نهاد هستند.
هیچ بیماری را نباید وادار به پیوستن به گروه معتادان بی نام کرد. این کار باید از روی اراده و انگیزه و داوطلبان صورت گیرد. مشاور در طرح برنامه درمانی خود با توجه به وضعیت بیمار میتواند پیشنهاد پیوستن به معتادان بی نام را نیز قرار دهد.
گروه درمانی در ترک اعتیاد
مشاوره می تواند در هر مرحلهای از درمان که خود تشخیص دهد پیشنهاد شرکت در گروه درمانی را با بیمار در میان نهد و او را به شرکت در گروه درمانی ترغیب نماید. تقویت ارتباطات بین فردی، بالا رفتن عزت نفس، کاهش انزوای اجتماعی، صرفه جویی در وقت و هزینه از مزایای گروه درمانی است اما مزیت های گروه درمانی به این جا ختم نمی شود. گروه درمانی، نقشهای درمانی فراتر از آن چه گفته شد را در خود دارد.
نقشهای درمانی در گروه درمانی
1-دادن فرصت به مددجو برای محک زدن ادراکات غیر واقعی
2- کمک به مددجو در زدودن رفتارهای غلط از خود و دیگران
3- کمک به مددجو در زدودن رفتارهای خود ویران گرانه
4- کمک به مددجو در تجربه رفتارهای جدید در محیط ایمن
5- کمک به مددجو در خود افشاگری و دریافت پسخوراند مثبت
6- افزایش هم حسی و علائق جمعی
7- ایجاد تغییرات شخصیتی مثبت با کمک گروه
8- فهم عمیق تر تفاوت های فردی و پذیرش آن
نقش درمانگرانه گروه درمانی در معتادان
نقش درمانگرانه گروه درمانی در معتادان انکارناپذیر و قوی ارزیابی میشود. ورود به گروه درمانی باید پس از طی مراحل درمانی اولیه و میانی صورت گیرد. همه افراد توانایی شرکت در گروه درمانی را ندارند.
بعضی افراد می توانند زودتر و برخی دیرتر به گروه درمانی وارد شوند و شاید برخی افراد توانایی کار در گروه درمانی را نداشته باشند و یا در گروه درمانی نقش مخرب داشته و باید از گروه کنار گذاشته شوند. این تشخیص به عهده روان درمانگر است که باید برای شرکت دادن فرد در حال ترک اعتیاد در گروه تصمیم اولیه را اتخاذ کند اما موافقت بعدی فرد معتاد نیز ضروری است.