لوگو

اپیدمی تریاک

اپیدمی مواد مخدر افراد را از نظر جمعیتی و از هر قشری از جمله نوجوانان، جوانان، سالمندان و سربازان قدیمی تحت تأثیر قرار می دهد. حتی اگر کسانی که از تریاک استفاده نمی کنند یا از آن ها سوء استفاده نمی کنند، می توانند آثار اپیدمی را احساس کنند اگر سوء مصرف مواد مخدر در ناحیه آن ها رایج باشد یا اگر عزیزانشان مشکلات اعتیاد داشته باشند. بار اقتصادی سوء مصرف مواد افیونی و بار عاطفی بر دوش خانواده افراد معتاد مخرب بوده است.

اپیدمی اپیوئید یک فاجعه ملی است. همه کشورها تحت تأثیر فاجعه بار این بحران قرار گرفته اند.

اپیدمی تریاک چیست؟

شما بدون شک شنیده اید که واژه «اپیدمی اپیوئید» در اخبار منتشر می شود. اپیدمی تریاک، که به بحران تریاک نیز معروف است، به یک موضوع داغ در رسانه ها تبدیل شده است. با این حال، بسیاری ممکن است ندانند بحران در واقع چیست.

اپیدمی اپیوئید به طور خاص به تعداد فزاینده مرگ و میرها و بستری شدن در بیمارستان ها از جمله داروهای تجویزی و غیرقانونی اشاره دارد. در سال های اخیر، میزان مرگ و میر ناشی از این داروها به بیش از 40 هزار نفر در سال یا 115 نفر در روز در سراسر ایالات متحده آمریکا رسیده است. مصرف بیش از حد مواد مخدر در حال حاضر اصلی ترین علت مرگ های تصادفی در ایالات متحده است که عمدتاً به دلیل اپیدمی تریاک است. اپیدمی اپیوئید برای اولین بار در سال 2010 شهرت یافت، اما عوامل پشت آن چندین سال زودتر شروع شده بود.

اپیوئیدها چیست؟

اپیوئیدها طبقه بندی داروهایی هستند که از تریاک گرفته می شوند یا برای تقلید سنتز می شوند. مورفین، فراوان ترین ماده طبیعی موجود در تریاک، سال ها برای تسکین درد استفاده می شد. با پیشرفت پزشکی، دانشمندان راه هایی برای تکرار اثرات مورفین پیدا کردند تا بسته به نیاز، قوی تر یا ضعیف تر شود. برخی از مواد افیونی، مانند متادون، به دلیل کمبود مورفین تولید شده اند، در حالی که برخی دیگر، مانند هروئین، در تلاش برای تولید مواد مخدر کمتر اعتیاد آور ساخته شده اند. امروزه مواد مخدر تقریباً مترادف تسکین درد هستند.

نمونه هایی از داروهای شبه افیونی رایج

  • کدئین
  • دمرول
  • دیلودید
  • فنتانیل
  • هروئین
  • هیدروکودون
  • متادون
  • مورفین
  • اکسی کدون
  • ترامادول

اپیدمی تریاک

چگونه اپیدمی تریاک شروع شد

بسیاری این موضوع را به اواخر دهه 1990 برمی گردانند. همان طور که شرکت های دارویی به دنبال داروهای مسکن جدید بودند، شروع به استفاده از مواد افیونی مصنوعی و نیمه مصنوعی کردند. این شرکت ها می گویند که این داروها در مقایسه با مورفین یا کمتر اعتیادآور هستند یا اعتیادآور نیستند و عوارض جانبی خطرناکی ندارند.

پزشکان شروع به تحت فشار قرار دادن این داروها کردند، زیرا هیچ عوارضی برای بیماران مصرف کننده مشاهده نکردند. این رشد در تجارت تجویز کننده مواد افیونی مستقیماً باعث توزیع مواد افیونی به سطوح بالایی شد که تا به امروز باقی مانده است و به اپیدمی که در حال حاضر با آن سر و کار داریم کمک می کند. 80 درصد از افرادی که از اعتیاد به هروئین رنج می برند، مصرف خود را با تجویز داروی مسکن تریاک شروع کرده اند.

اپیدمی اپیوئید نسخه ای

بسیاری از کسانی که به تریاک معتاد می شوند، معمولاً پس از دریافت اولین نسخه، معتاد می شوند. طبیعت بسیار اعتیادآور این مسکن ها باعث می شود که مغز انسان بتواند بیشتر آن ها را میل کند. تنها پس از اتمام نسخه آن ها است که بسیاری از مصرف کنندگان متوجه می شوند که برای عملکرد عادی به مصرف تریاک وابسته شده اند.

در آن زمان، آن ها مجبور می شوند یا ترک کنند و درد ناشی از علائم ترک مواد افیونی را تحمل کنند یا به دنبال ماده دیگری برای رفع نیاز خود باشند، اغلب در این زمان است که مردم به مواد مخدر روی می آورند. از آن جا که داروهای مخدر بسیار گران هستند، کاربران ممکن است به جای آن به هروئین متوسل شوند، زیرا غالباً ارزان تر، قوی تر و راحت تر از آن چه قبلاً کاربران مصرف می کردند، در دسترس است. در واقع، حدود 80 درصد افرادی که از هروئین استفاده می کردند، با تجویز یک داروی مخدر دیگر شروع کرده اند. پس از استفاده از هروئین، 23 درصد از افراد دچار اعتیاد به مواد مخدر می شوند.