در حال حاضر جوانان بیشتر از والدین شان در مورد اعتیاد و مواد مخدر اطلاع دارند. والدین احتیاج به دو چیز دارند:
- آگاهی در مورد مواد مخدر
- رابطه خوب با فرزند
اولین قدم این است که به عنوان پدر و مادر باید حداقل آگاهی در مورد مواد مخدر داشته باشید، تا حدی که فرزندتان بداند به شما نمی تواند دروغ بگوید. البته اگر واقعاً فرزند شما اعتیاد داشته باشد٬ این دانایی مفید است ولی کافی نیست.
در اینجاست که رابطه خوب با فرزند به کمک شما می آید٬ زیرا اگر شما همه آگاهی های دنیا را هم داشته باشید ولی به علت رابطه بد با فرزندتان نتوانید با او ارتباط برقرار کنید٬ این آگاهی به هیچ درد شما نمی خورد. رابطه والدین با فرزند با رشد او رشد می کند. آن احساسی است که از قلب و دل ما می آید٬ بنابراین آن چه که والدین می دانند باید از مغز به احساس تبدیل شود تا از آن یک راه ارتباط آگاهانه ولی احساسی به وجود آید. والدین نباید غافلگیر شوند و نباید احساس ناتوانی کنند٬ زیرا با دانش و احساسی که دارند میتوانند با واکنش های کوچک ولی مؤثر مانع پیشرفت آن شوند.
تأثیر مواد مخدر قانونی و غیرقانونی
چرا بعضی انسان ها دست به استفاده از مواد مخدر متفاوت می زنند؟
این سؤال را هنوز کسی نتوانسته به درستی جواب بدهد. روان شناسان حدس می زنند که اکثر افراد دست به استفاده از مواد مخدر می زنند تا شاید شرایط روحی خود را تغییر دهند.
- بعضی از مواد مخدر مثل «تریاک» باعث بی خیالی و احساس خوشبختی می شوند.
- بعضی دیگر باعث آرامش میشوند و واقعیتها را قابل تحمل میکنند، مثل الکل و مواد آرام بخش و خوابآور.
- موادی مثل آمفتامین ها و کوکائین باعث افزایش مصنوعی انرژی و شور و شعف شخص میشود.
- گروهی دیگر از این مواد به سال حشیش و ال .اس .دی طرز فکر و نحوه درک واقعیتها را تغییر میدهند.
تأثیر مواد مخدر فقط بستگی به نوع مواد ندارد٬ بلکه تحت تأثیر مدت استفاده، نحوه استفاده٬ مقدار مصرف و ضمناً شرایط روحی شخص مصرف کننده هم قرار دارد.
در اینجا باید اضافه کرد که مواد مخدر متفاوت اثرات جسمی و روانی مشابه ندارند؛ بعضی از مواد مخدر مثل «کوکائین» اعتیاد روانی ایجاد می کند و نباید آن را بی اهمیت تصور کرد٬ زیرا معالجه اعتیاد روانی یعنی رهایی از آن به مراتب سخت تر از اعتیاد جسمانی است و به زمان طولانی تری نیاز دارد. در حالی که وابستگی یا اعتیاد جسمانی اکثراً در چند هفته بعد از آغاز معالجه در صورت همکاری معتاد با موفقیت همراه است.
اعتیاد جسمانی یا روانی
اعتیاد جسمانی در اثر عادت اعضای بدن به یک ماده مخدر بخصوص به وجود میآید و با گذشت زمان برای رسیدن به نقطه رضایت مطلوب باید مقدار ماده مخدر را افزایش داد وگرنه اثری ندارد. به همین دلیل است که فرد معتاد برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید دائماً مقدار مصرف را بالا ببرد.
بدن انسان طوری است که به مرور زمان حتی به مقداری که در ابتدا مرگ آور بوده هم عادت می کند٬ به همین حالت افزایش انتقال انطباق بدن می گویند و با نرسیدن به موقع ماده مخدر به بدن معتاد واکنش های جسمانی ترک اعتیاد ظاهر میشود که عبارتند از:
- احساس درد در تمام بدن
- اسهال
- حال به هم خوردگی
- استفراغ
- سرگیجه یا علائمی مثل تشنج
- احساس سرما و ریزش عرق
به ندرت بعضی از معتادان به شرایط خطرناکی دچار میشوند که احتمال مرگشان میرود٬ خصوصاً اگرمعتاد هم زمان به مواد مخدر مختلفی وابسته باشد که در اصطلاح علمی آن را پولی توکسی کمانی مینامند.
این افراد حتماً برای ترک اعتیاد باید بستری شوند. با آغاز ترک اعتیاد بدن خودش را به آرامی با شرایط جدید تطبیق میدهد.
در این حالت٬ اگر شخصی که در حال ترک است مجدداً مواد مخدر استفاده کند٬ ممکن است دچار مرگ ناگهانی شود٬ زیرا بدنش در طول مدت ترک اعتیاد خودش را با شرایط جدید تطبیق داده و تحمل مقدار قبلی مواد مخدر را ندارد.