اختلالات دو قطبی

اختلال دو قطبی یا بیماری افسردگی شیدایی یک بیماری جدی مغزی است که باعث تغییراتی در خلق و خو، انرژی و عملکرد می شود.

به عبارتی، افسردگی اساسی و شیدایی جای یکدیگر را می گیرند و خلق و خو را از یک سمت طیف به سمت دیگر می کشند.

چرخه های افسردگی و شیدایی نوعاً، تکرار می‌شوند و ممکن است با گذشت زمان بیشتر رخ بدهند، در کار، مدرسه، خانواده و زندگی اجتماعی اختلال ایجاد کنند.

بسیاری از هنرمندان، موسیقی دانان و نویسندگانی که از نوسان شدید خلق و خو رنج می‌برند، گرایشی برای دادن وجهی رومانتیک به اختلال دو قطبی دارند اما هیچ چیز رمانتیک یا جذابی در مورد این بیماری که زندگی‌ های بسیاری را نابود کرده است و هیچ درمان مؤثری ندارد و می‌تواند خطر خودکشی را افزایش بدهد، ندارد.

توقف درمان بیماری اختلالات دو قطبی

متأسفانه، افرادی که از اختلال دوقطبی رنج می‌برند هنگامی که بیماری در حال درمان شدن است، درمان را متوقف می‌کنند.

احساس طبیعی بودن باعث می شود که خود را متقاعد کنند که دیگر(بیمار) نیستند و بنابراین نیازی به روان درمانی و مصرف داروها ندارند.

از آن جایی که این علائم معمولاً بلافاصله بر نمی گردند، ممکن است به سادگی خود را متقاعد کنند که دیگر نیازی به ادامه درمان نیست.

متأسفانه، علائم معمولاً به سرعت بر نمی گردند و به تدریج خود را نشان می‌دهند و منجر به تکرار بحران های خانوادگی، مالی و روابط بین فردی می‌شوند.

یک بیمار دوقطبی ممکن است تلاش کند برای مواجهه و مقابله با علائم عاطفی، الکل یا مواد مخدر مصرف کند. در ابتدا، ممکن است به نظر برسد که راهکار مناسبی است، چرا که ممکن است علائم دوقطبی را کاهش دهد و حتی در طول مصرف الکل یا مواد مخدر پنهان بشوند.

مواد مخدر چه می کند؟

متاسفانه، مواد مخدر می توانند سیستم انتقال دهنده های عصبی را تخریب کنند و باعث آشفتگی بیشتر در تعادل شیمی مغز شده و اختلال دو قطبی را در طولانی مدت بدتر کنند.

افزایش مقدار الکل و مواد مخدر علائم تشدید شده را پنهان می‌کند و، به شتاب گرفتن پیشرفت بیماری کمک می‌کنند و این وضعیت در نهایت به بستری شدن بیمار ختم می شود.

وضعیت دو قطبی (ترکیبی این امکان وجود دارد) که شخص به شکلی همزمان دوره های خلقی عود کننده که از یک یا چند دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره هیپومانیک را تجربه کند.

دوره افسردگی اساسی باید دو هفته و دوره هیپومانیک باید حداقل چهار روز ادامه یابد. در عین حال باید آنقدر شدید باشند که در کار یا فعالیت های منظم روزانه اختلال ایجاد کنند و ممکن است شامل این موارد بشوند:

• بی قراری یا بی ثباتی.
• بی خوابی.
• تغییرات قابل ملاحظه.
• خلق و خوی افسرده در یک زمان، خلق و خوی سرخوشی در زمان دیگر.
• افکار توهمی یا فکر کردن به خودکشی.

این مشکلات ممکن است پیچیده تر بشوند و افسردگی اساسی، شیدایی یا اختلال دوقطبی ممکن است باعث فقدان تماس با واقعیت (جنون) بشود.

علائم جنون عبارتند از:

• توهم:

شنیدن، دیدن یا به هر ترتیبی حس کردن محرک هایی که وجود خارجی ندارند.

• هذیان:

باورهای غیر منطقی که باورهای مذهبی یا فرهنگی که هیچ توضیح و توجیهی برایشان وجود ندارد و معمولاً منطق معمول را به چالش می طلبد و حتی هنگامی که با شواهدی روبرو می شود که کاملاً در جبهه مقابل قرار دارند و متناقض بوده همچنان استوار باقی می مانند.

کلینیک ترک اعتیاد افشار با سال ها تجربه در ترک اعتیاد انواع مواد مخدر، به صورت شبانه روزی آماده ارائه خدمات به هموطنان گرامی می باشد.