لوگو

اختلال خواب در اعتیاد به شیشه

شیشه یا کریستال ماده اعتیادآوری است که یکی از عوارض مصرف آن بی خوابی می باشد. به همین دلیل فرد معتاد به شیشه مجبور به استفاده از داروهای خواب آور و در نهایت اعتیاد به آن ها می شود. مصرف شیشه به شدت به سلول های مغز آسیب می زند، تا جایی که ممکن است این عوارض هرگز بازسازی نشوند.
اختلال خواب در اعتیاد به شیشه

اولین دفعات مصرف مت آمفتامین مانند سایر مواد غیر قانونی، «دوره طلایی» مصرف این ماده تلقی می شود که البته مدت زیادی دوام نخواهد داشت.

در اولین دفعات مصرف شیشه، ممکن است برای چند ساعت علاوه بر احساس سرخوشی، شخص مصرف کننده شیشه احساس کرده باشد که انرژی اش افزایش یافته و قادر است برای چندین ساعت بدون خستگی به فعالیت خود ادامه دهد.

احساس عدم خستگی و افزایش انرژی تا اندازه ای است که امکان دارد در اولین دفعات مصرف شیشه، فرد مصرف کننده شیشه حتی به مدت دو تا سه شبانه روز قادر به خوابیدن نباشد.

بی خوابی و مصرف شیشه

افرادی که این بی خوابی را تجربه کرده اند عقیده دارند که نخوابیدن آن ها موجب می گردد که ظاهرآنها خیلی زود تغییرکند و اعضای خانواده به تغییرات غیرطبیعی آن ها مشکوک شوند.

بسیاری از افراد از وجود این بی خوابی خشنود هستند و از آن استفاده می کنند، مانند رانندگان و دانشجویانی که تمایل دارند مدت زمان بیشتری را بدون نیاز به خواب، بیدار بمانند. اما بسیاری از افراد نیز این نخوابیدن را با اینکه با احساس خستگی همراه نیست، تجربه ای عذاب آور می دانند.

مصرف داروهای خواب آور همراه با مصرف شیشه

شرایط فوق علاوه بر ایجاد احساس خستگی، بی قراری ناشی از مصرف این ماده محرک، ممکن است موجب گردد که بعضی از بیماران به صورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک برای رهایی از این احساس ناخوشایند از داروی خواب آور و آرام بخش به مقدار زیاد استفاده کنند. به همین دلیل است که بسیاری از مصرف کنندگان شیشه به داروهای خواب آور هم اعتیاد دارند. این اقلام ممکن است زمینه ساز اعتیاد به مواد دیگری در بیماران وابسته به شیشه گردد.

تأثیر مصرف شیشه بر روی مغز

از آن جایی که با مصرف شیشه، مواد موجود در سلول های مغزی خیلی زود به پایان می رسند، دوره کم خوابی و افزایش انرژی، چه خوب و چه بد، دوامی ندارد و میزان خواب و انرژی فرد مصرف کننده شیشه، علی رغم مصرف مداوم شیشه، به سرعت به حد طبیعی و پایین تر از آن برمی گردد.

در واقع پس از مدت بسیار کوتاهی تنها انگیزه مصرف شیشه، جلوگیری از حملات شدید و غیر قابل کنترل خواب و پیشگیری از کاهش شدید انرژی می گردد.

بالا رفتن مقدار مصرف شیشه

فرد با مصرف شدید شیشه تلاش می کند خود را در سطح یک فرد طبیعی حفظ کند. در نهایت به دلیل اتمام کامل مواد طبیعی مغز که بر اثر مصرف شیشه به پایان رسیده اند، این تلاش برای حفظ انرژی با انجام مصرف شیشه، موفقیت آمیز نیست و فرد ناگزیر است مصرف شیشه را برای مدتی قطع کرده و چند روز را در یک خواب ناراحت کننده سپری کند تا مقدار حداقلی از مواد طبیعی مصرف شده در داخل سلول های عصبی بازسازی شوند.

ترک شیشه

فرد معتاد به شیشه ممکن است در دوره ترک شیشه نیز با این که زمان بیشتری را در رختخواب می گذراند، خواب آلوده تر شود، خواب راحت و با کیفیتی نداشته باشد و حتی پس از بیدار شدن از خواب نیز همچنان احساس خستگی کند و از خواب سیر نشده باشد. مهم ترین نکته در بهبود کیفیت خواب، ایجاد نظم در زمان خوابیدن و بیدار شدن می باشد.

ترک اعتیاد به شیشه با وسوسه و ولع بالایی همراه است که برای مقابله با عود مصرف شیشه باید از مهارت ها و فنون مرتبط استفاده کرد.