سلطه دستاوردهای علم شیمی در زندگی روزمره ما
هر جامعه ای مواد مخدر خاص خود را دارد. مردم همواره برای تغییر حالت هوشیارانه خود مواد مخدر مصرف کرده اند و مشتاقانه در پی آن بود اند که از مواد طبیعی به عنوان ماده مخدر استفاده کنند و هر کجا که امکان داشته اند آگاهانه و از روی عمد به کشت آن مبادرت ورزیده اند.
تمام اقصی نقاط کره زمین که قابلیت کشت و تولید مواد مخدر را دارد بدین منظور زیر کشت رفته است و حتی برای حمایت از تولید مواد مخدر در مناطقی که با کمبود زمین مواجه شده فن آوری های نویی اختراع و ابداع شده است و نواحی وسیعی از اروپا از تاکستان های انگور پوشیده شده است.
کجا، چی بکاریم؟
گیاه حشیش (ماری جوانا) در آسیا و آفریقا رشد و نمو می نماید و از خاورمیانه تا خاور دور، گیاه خشخاش کشت می شود و به شکل خودرو نیز موجود است. در آب و هوای مرطوب تر و خنک تر بریتانیا، برخی از بهترین زمین های مزروعی کشور، به کشت گیاه مخدر رازک اختصاص یافته که در ساخت آبجو به کار میرود.
در کشورهای سردسیر تر شمال اروپا با زمستانهای بلند و فصل های کوتاه رویش گیاهان، تقطیر مشروبات الکلی صورت میگیرد. درآمریکا، گیاهی کشت میشود که از آن کوکائین تهیه می شود، همچنین کاکائو، توتون و کاکتوس که حاوی میسکالین هستند، کشت می شوند.
در سرتاسر جهان قارچ هایی میرویند که حاوی مواد مخدر توهم زا هستند. اسکیمو ها در سرزمینی چنان سرد و آشتی ناپذیر زندگی میکنند که امکان کشت هیچگونه مواد سکرآوری نبوده و بدین ترتیب به نظر میآید که تنها مردمانی باشند که ماده مخدر سنتی خاص خود را نداشته اند.
نقش مخدر در زندگی ما
مواد مخدر زندگی هر یک از ما نقش مهمی ایفا می کنند. مصرف مواد مخدر تقریباً پدیده ای جهانی است و در مفهوم آماری آن، شخصی که مواد مخدر مصرف نمی کند، فردی غیر عادی یا نابه هنجار محسوب می شود.
بسیاری از خوانندگان احتمالاً در مقابل اینکه آن ها مصرف کننده مواد مخدر هستند واکنش نشان میدهند و آن را نوعی تهمت به شمار می آورند. از سالیان گذشته عقیدهای ساده اما کاملاً خطا وجود دارد که می انگارد: آموزش آنلاین زبان انگلیسی افراد عادی و معمولی که اکثریت جامعه ما را تشکیل میدهند، مواد مخدر مصرف نمی کنند و تنها اقلیتی مصرف کننده مواد مخدر وجود دارد که در تقابل شدید با نظر عادی بودن و هنجار قرار می گیرد.
اصطلاح «مصرف موادمخدر»،بلافاصله در ذهن استفاده از سرنگ، سوزن، هروئین و تمامی اسباب و لوازم تریاک و معتاد به شیره کشیدن را مجسم می سازد.
پیرامون این اصطلاح را تمام روش های زشت و شیطانی فرا گرفته و بنابراین، تقویت کننده ی این نظر است که مصرف مواد مخدر شکلی عجیب، انحرافی و غیرقابل توضیح از رفتار می باشد و حتی احتمالاً نشانه ای از بیماری روانی تلقی می شود.
ما مشتاقیم«مصرف کنندگان مواد افیونی و هروئین» را که آشکارا در مراکز شهری و پیرامون آن دیده می شوند به چشم افرادی بی گناه و غریبه نگاه کنیم.
در نتیجه در این احساس دچار اشتباه می شویم و مصرف سیگار، الکل، قرص های خواب آور یا مسکن های خودمان راکاملاً متفاوت با مصرف هروئین توسط آن ها می دانیم.