تجویز دارو

تقریباً نیمی از تمامی داروهای تجویزی در انگلستان مواد روانگردان می باشند یا مواد مخدری که بر سیستم مرکزی اعصاب تأثیر می گذارند.

درصد بزرگی از این مواد مخدر روانگردان قرص های خواب آور یا غیر خواب آور می باشند که نشان می‌دهد تعداد زیادی از مردم دوست دارند که شب ها بدین وسیله خود را به خواب عمیق ببرند.

باقیمانده این مواد به دلایل مبهم و برای حالت های مبهمی مصرف می شوند. در صورتی که چنین حجم انبوهی از مواد مخدر به صورت پزشکی برای مشکلات واقعی اجتماعی و شخصی تجویز شده باشند، ممکن است موجب ایجاد یک دایره بسته و دوره تسلسلی گردد که وقتی شخص با مشکل ناراحت‌ کننده‌ای در زندگی اش روبرو می‌شود به پزشک معالج خود مراجعه می‌کند، پزشک برای او آرام بخش تجویز می‌کند و چون این بیمار یک نسخه دریافت کرده است، احساس می‌کند که مشکل او یک مشکل پزشکی است که پزشک آن را می‌فهمد و صلاحیت رسیدگی به آن را دارد.

قرص ها موجب یک نوع بی حسی عاطفی می‌شود که به بیمار القای احساس بهبودی می دهند، اما این قرص ها معمولاً مشکل را حل نمی‌کنند، لذا به محض تمام شدن آنها، مشکل اصلی دوباره خودش را نشان می‌دهد و بیمار برای درمان بیشتر به سوی پزشک برمی‌گردد.

پزشکان خبره، پیش از تجویز هر گونه دارویی، بهتر است از خود بپرسند که آیا تجویز نکردن هر گونه دارویی بهترین راه حل نیست.

در صورتی که به درمان بیماران می‌پردازند، باید از خود سوال کنند که در پی رسیدن به چه چیزی است. آیا داروی تجویزی قادر است به چنین هدفی برسد، تأثیرات جانبی آن دارو چیست و آیا احتمال بهبود از احتمال آسیب رسیدن به بیمار بیشتر است یا برعکس.

در عمل این پنج پرسش اغلب بی پاسخ می‌ماند و پزشکان در انجام آن که از عهده ایشان بر می آید کوتاهی نمی‌کنند. هزاران نفر در اثر مصرف داروهایی که با نیت خیر تجویز شدن دچار آسیب و صدمه شده اند.

یک بررسی در یکی از بیمارستان‌های بزرگ آمریکا نشان داد که از هر بیست بیمار یک نفر دچار واکنش شدید سمی نسبت به داروها بود.

اثرات دارو بر بیمار

تمامی داروها، تأثیرات سوء و مخرب جانبی دارند و هنگامی که غیرعاقلانه مصرف شوند این اثرات سوء بیشتر می‌شود. هر دارویی که ارزش مصرف را داشته باشد با خود اثر سوئی به همراه دارد.

ما به اشتباه وسوسه می شویم که به خاطر تجویز بیش از حد مخدر روانگردان، پزشک بیماران را مورد سرزنش قرار دهیم.

بی‌تردید پزشک عمومی خود را تحت فشار شدیدی حس می‌کند که به مشکلات بیمار با نوشتن یک نسخه پاسخ بدهد. بسیاری از بیماران وقتی به پزشک خود مراجعه می‌کنند درخواست یک داروی خاص را می‌کنند و کمتر پزشک عمومی می‌تواند بیماران را بدون نسخه روانه کند. از سوی دیگر بسیاری از پزشکان با نوشتن نسخه، به ویژه برای افرادی که دارای اختلالات مبهم روان‌ تنی هستند و فهم بیماری شان بسیار دشوار است، اشتیاق فراوانی نشان می‌دهند.

یک بررسی نشان داد که از هر پنج پزشک چهار نفر قبول دارند که داروهای مخدر می‌تواند در کمک به بیماران برای سازگاری با تقاضاهای اجتماعی و فشارهای روزمره زندگی بسیار سودمند باشند.

برای نمونه انواع مشکلاتی که می‌توان برای آنها داروهای مخدر تجویز کرد، تقریباً همه پزشکانی که مورد مصاحبه قرار گرفتند موافق بودند که برای مشکلات مربوط به ازدواج، آرام بخش ها درمانی مناسب به شمار می روند و بیش از نیمی احساس می‌کردند که استفاده روزمره از داروهای مخدر یک درمان قانونی و مجاز برای اضطراب دانشجویان به شمار می رود.

کلینیک ترک اعتیاد افشار با ارایه خدمات ویژه شامل روش های ترک اعتیاد، مشاوره تخصصی و هتلینگ لاکچری، آماده ارایه خدمات ترک اعتیاد انواع مواد مخدر به هموطنان گرامی می باشد.