از انواع مواد مخدر که از مشتقات تریاک گرفته شده مورفین نام دارد که پیشتر در مصارف دارویی و درمانی مورد استفاده می گرفته است. مورفین در تریاک و اکثر مواد افیونی وجود دارد.
مورفین برای تسکین دردهای شدید بیماری هایی مانند سرطان، دردهای مزمن ناشی از جراحی های سنگین، آسیب های شدید از تصادفات به عنوان آرامبخش قوی با اثر رخوت زایی بسیار بالا بکار می رود. اما از زمان های نه چندان دور این ماده مورد سوء استفاده مصرف کنندگان قرار گرفته و به عنوان ماده ای مخدر و اعتیاد آور تلقی شده است.
مورفین دارای ذراتی شبیه کریستال های ریز سفید رنگ و یا زرد مایل به کرم است که در قالب آمپول یا قرص در بازار موجود می باشد. و به تجویز پزشک برای تسکین درد به افراد با بیماری های خاص تجویز می شود.
به علت عوارضی که این دارو دارد از تغییر خودسرانه در دوز و یا پیشنهاد آن به دیگر دوستان می بایستی شدیداً خودداری کرد. در تزریق وریدی یا عضله ای مورفین معمولاً 6 تا 12 ساعت فرد را درگیر می کند و پس از این زمان علائم خماری و نیاز به مصرف مجدد در فرد ظاهر می شود.
علائم خماری مورفین:
- آبریزش بینی
- اشکی شدن چشم ها
- خمیازه کشیدن
- خواب آلودگی
- احساس تشویش و نگرانی
- تعریق شبانه
- حالت اسهال و استفراغ
- یبوست
- هوس به مصرف مجدد
تمام این علائم بلافاصله پس از مصرف کاهش یافته و از بین می رود.
فرد با مصرف یک هفته متوالی و مستمر از مورفین دچار اعتیاد به این ماده می شود و سلامتی خود را با وابستگی شدید به این ماده مخدر به خطر می اندازد و ترک مرفین کاری سخت و دشوار است.
برخی از علائم و نشانه های روانی ناشی از ترک اعتیاد مورفین :
- بی قراری و اضطراب
- پائین آمدن عزت نفس
- اختلالات خلقی و رفتاری
- پرخاشگری
- عدم توانایی در کنترل ذهن
- پارانویا
- اختلالات روانی
- اختلالات خواب
مورفین برای افرادی که سابقه بیماری های تنفسی، اختلالات دستگاه گوارشی، اختلالات روانی، آسیب های مغزی بهتر است تحت نظر پزشک تجویز شود.
مصرف همزمان مورفین با الکل و سایر مواد مخدر، خطر مسمومیت دارویی و مرگ دارد.
این دارو همانطور که در بالا به آن اشاره شد برای مصارف درمانی و پزشکی کارایی دارد اما سوء مصرف و همچنین مصرف خودسرانه از این دارو منجر به اعتیاد شده و عوارض خطرناکی برای جسم و روان فرد به جای می گذارد. باید توجه داشت که میزان اعتیاد پذیری به مورفین بسیار زیاد است و فقط با چند بار مصرف مورفین دارویی امکان وابستگی و اعتیاد وجود دارد.
ترک مورفین:
به دلیل قدرت بسیار بالای مورفین، ترک آن امری بسیار دشوار و زمانبر است. این ماده افیونی با درگیر کردن جسم و روان فرد مصرف کننده، ترک آن را بسیار دشوار می کند و پس از ترک، وسوسه بسیار زیادی برای مصرف دوباره به همراه دارد.
نکته جالب اینجاست که مورفین به نسبت هروئین وابستگی روانی و اعتیاد جسمانی بیشتری دارد. در کل مورفین جزو اعتیادآورترین مواد مخدر جهان به شمار می آید و ترک آن روندی دشوار و زمانبر است و با درد همراه است.
حتی پس از ترک مورفین، آمار لغزش و عود بیماری به نسبت سایر مواد افیونی و حتی هروئین و کوکائین بالاتر است. مصرف بلند مدت مورفین عوارض جسمی و روانی زیادی به همراه داشته و زندگی فرد را با مشکلات و چالش های بزرگی مواجه می کند.
میزان بسیار زیادی از تلاش های ترک مورفین در منزل با شکست مواجه می شود. ترک مورفین به دلیل دردهای شدید با شکست مواجه شده و هربار که فرد مصرف کننده پس از ترک، دوباره به مصرف روی می آورد تصمیم و اراده خود را برای ترک مجدد از دست می دهد. بهترین راه برای ترک مورفین مراجعه به کلینیک ترک اعتیاد معتبر و با تجربه است تا با کاهش درد و عوارض ترک، بیمار را در این مسیر دشوار همراهی کنند.