داروی آمفتامین به صورت قانونی در جهت مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. آمفتامین در درمان و بهبود عملکرد بیمارانی که از اختلالات کم توجهی و بیش فعالی رنج می برند در دوزهای مناسب توسط پزشک متخصص تجویز می شود.
یکی از اولین علائمی که مصرف کننده با مصرف آمفتامین تجربه می کند، بالا رفتن فعالیت مغزی و کاهش احساس خواب آلودگی و گیجی در فرد می باشد.
اما آمفتامین متأسفانه به صورت غیر قانونی و نا آگاهانه از سوی نوجوانان و جوانان جهت تفریح و خوش گذرانی های کاذب مورد مصرف قرار می گیرد، غافل از آنکه جسم و روان خود را دچار چه عوارضی می کنند.
از جمله مصرف کنندگان آمفتامین می توان به دانشجویان اشاره کرد که به باور غلط خود این چنین تصور می کنند که مصرف آمفتامین در بهتر شدن روند تحصیل، کارایی بهتر و تلاش بیشتر آنها کمک شایانی می کند در حالیکه آنها را با معضل اعتیاد مواجه کرده و مشکلات جدی تری را برای زندگی اجتماعی و تحصیلی فرد بوجود می آورد.
مصرف آمفتامین در بین افرادی که امتحانات سختی دارند و بخصوص دانشجویان بسیار رواج یافته است. متاسفانه در برخی موارد دیده شده است که دانشجویان پزشکی نیز به مصرف این دارو اقدام کرده اند. برخی افراد به دلیل ناآگاهی و بنا بر توصیه دوستانی که قبلاً استفاده کرده اند و هیچگونه اطلاعاتی در مورد وابستگی و عوارض این دارو ندارند، اقدام به مصرف آن می کنند و پس از مدتی به مصرف آن اعتیاد پیدا کرده و نمی توانند خود را از شر وابستگی به این دارو رها کنند و در بسیاری موارد فرد اقدام به مصرف سایر داروهای اعتیادآور نموده است.
مکانیسم اثر آمفتامین بر جسم مصرف کننده:
با مصرف آمفتامین بدن فرد مصرف کننده به سرعت نوراپی نفرین و دوپامین را به میزان نسبتاً بالایی در مغز ترشح می کند. همین امر سبب بروز احساسات خوش، لذت، انرژی مضاعف و نشئگی در مصرف کننده می گردد. تجربه احساسات لذت بخش یکی از عمده دلایلی است که فرد را نسبت به مصرف مجدد ترغیب می کند. از این رو، مصرف کننده برای رسیدن به لذت و سرخوشی بیشتر اقدام به بالا بردن میزان دوز مصرفی خود می کند. و ابتدای مقوله وابستگی و اعتیاد در فرد است.
آمفتامین هایی که در آزمایشگاه های غیر استاندارد تولید می شوند در اشکال مختلفی مانند قرص، کپسول، پودر و یا کریستال تولید می شوند و این دسته از آمفتامین ها اثراتی مانند ماده مخدر کوکائین بر مصرف کننده دارند.
علائم ناشی از مصرف آمفتامین کدامند؟
- حس لذت و سرخوشی
- ضربان قلب بالا
- فشار خون بالا
- سردرد
- احساس گیجی
- تار شدن دید
- لرزش اندام ها
- تعریق
- از دست دادن اشتها
- اختلالات خواب (کم خوابی)
- افزایش انگیزه جهت انجام دادن فعالیتهای روزمره
- افزایش بیش از حد انرژی
- بیش فعالی
مت آمفتامین یا شیشه یک محرک از نوع آمفتامین است که بعد از حشیش رایج ترین ماده مخدر دنیا است.
مصرف آمفتامین در برخی از افراد ممکن است سبب بروز عارضه های جانبی و یا حساسیت شود. به مصرف کننده در این شرایط توصیه می گردد که به سرعت به پزشک متخصص مراجعه نماید. این عارضه ها شامل موارد زیر می باشد:
- آبریزش بینی
- گرفتگی و درد گوش
- کند شدن تنفس
- عطسه های شدید
- سرفه مکرر
- خشک شدن دهان و گلو
- متورم شدن صورت ( لب ها و زبان)
- خارش شدید چشم ها
عوارض و آسیب های ناشی از مصرف آمفتامین عبارتند از:
- اختلالات خواب
- بیماری های دهانی (در صورت استفاده تدخینی)
- بیماری های پوستی ( قرمزی، راش، خارش، آکنه)
- اضطراب و استرس
- سرگیجه
- پوسیدگی دندان ها
- رفتار پرخاشگرجویانه
- احتمال ابتلا به سایکوز و اختلالات روانی
- اختلال در رفتارهای شناختی
- بیماری های قلبی (ایست قلبی)
- احتمال ابتلا به ویروس های خونی
- احتمال آسیب های مغزی (سکته مغزی)
- احتمال ابتلا به پارکینسون
- مسمومیت دارویی
- مرگ در شرایط اوردوز
مصرف آمفتامین برای افرادی که سابقه بیماری های روانی، روان پریشی و یا خودکشی دارند بسیار خطرناک است و تأکید می شود بدون نظارت پزشک هرگز اقدام به مصرف نکنند. با توجه به اثری که این ماده بر روی مغز و سیستم عصبی فرد مصرف کننده بر جای می گذارد ممکن است در افرادی که سابقه بیماری های روانی دارند این اثرات بیشتر بوده و باعث ایجاد شوک یا اختلالات دیگر شود و آسیب های زیادی به فرد وارد نماید.
برخی از موارد منع مصرف آمفتامین عبارتند از:
- پرکاری تیروئید
- فشار خون بالا
- حساسیت دارویی
- استرس شدید
- سابقه اعتیاد
- بیماری های قلبی
- اختلالات روانی ( توهم، پارانویا، اختلال دوقطبی)
- تیک عصبی
- بارداری و یا دوران شیردهی
- بیماری های کبدی و کلیوی
- بیماری صرع
ترک آمفتامین:
با توجه به قدرت بالایی که این دارو دارد، افرادی که آمفتامین مصرف می کنند پس از مدتی به آن ولبسته می شوند. در ابتدا اکثر افراد بر این باورند که مصرف آن دلخواه است و هر زمان که مایل باشند می توانند آنرا ترک کنند ولی در صورت قطع مصرف متوجه شدت وابستگی و اعتیاد به این دارو می شوند.
در اکثر موارد جهت ترک آمفتامین می بایست به کلینیک ترک اعتیاد معتبر و مجهز مراجعه کرد و پس از ویزیت و بررسی مواردی نظیر مدت مصرف، دور مصرف، سن و شرایط فیزیکی و روانی فرد مصرف کننده، درمان لازم برای ترک این دارو در نظر گرفته می شود. در برخی موراد که مصرف طولانی مدت بوده و دوز مصرف بالا بوده است، می بایست بیمار بستری شود و تحت مراقبت های لازم جهت رهایی از دام این داروی اعتیادآور قرار گیرد.
مرکز ترک اعتیاد افشار با بیش از 10 سال تجربه موفق در زمینه ترک اعتیاد به انواع مواد مخدر و ترک آمفتامین، مفتخر است که حدمات خود را در محیطی مجهز و مناسب و بصورت شبانه روزی به هموطنان عزیز ارایه نماید. این کلینیک با در اختیار داشتن کادر متخصص و باتجربه، توانسته اند افراد زیادی را درمان کرده و به زندگی عادی بازگردانند.